Buiten stormt het en ik ril al bij de gedachten
als ik eruit moet. Toen George R.R. Martin schreef “Winter is coming”, wist ik
niet dat ook Nederland moest lijden onder een tien jarige winter. We zijn het
koude weer helemaal zat. Niets mis met sneeuw hoor, in de winter. Het is nu
lente en ik wil dat de winter opzout, om het maar even grof te zeggen.
Verder gaat hier alles zijn gangetje, maar we zijn
aan vakantie toe en HOE! Gelukkig staat de teller nog maar op 30 dagen, dat is
wel te overzien. Als we tenminste mee kunnen dan! Want dat blijft maar de
vraag.
De auto hebben we nog niet geregeld en ik durf ook
nog geen hotel in Atlanta te regelen, want… ik heb geen idee welke dag we gaan
aankomen… Allemaal dingen waar ik niet zo heel vrolijk van wordt.
Onze townhouse is wel netjes betaald. Misschien
moeten we ook in Orlando nog een nachtje een hotel boeken, we zien het allemaal
wel. Het word een ad hoc beslissing. Want daar ben ik heel goed in, ben beslist
geen neuroot of zo… nee hoor, *ik* niet… *zenuwachtig stuiptrekje rond mijn
rechter oog*
De belastingen hebben ook een grote hap uit mijn
vakantie spaarpot genomen. En ook alle rekeningen uit het nieuwe jaar. Ja we
krijgen het allemaal terug, maar pas na de vakantie, dus dat is wel balen. Maar
goed, we overleven het wel. In het ergste geval zeggen we wat van onze
reserveringen af, maar ik denk niet dat het zo ver zal komen.
De vliegtuig cadeautjes waren ook bijna op (tja,
rapport, Elora die haar A diploma haalt, het ging hard) dus we hebben er nog
een paar lalaloopsies bij gehaald en daar kan ze mooi zoet mee zijn in het
vliegtuig.
Ik ben nog even aan het puzzelen met de
handbagage. Want we hebben een goede rugzak van Daan en Elora heeft haar
trunki. Maar we moeten ook een autostoeltje meenemen. Daar had ik een ideale
oplossing voor: trunki autostoeltje. Kan mooi meegenomen worden als rugtas en
fungeert ook als autostoel.. ideaal… maar de werkelijkheid is toch wat anders.
Het rugzak gedeelte is niet heel erg groot en dus niet heel handig als
handbagage. Hmmm… maar we hebben wel een autostoeltje nodig. En dit is niet
iets wat je op de band legt. Voor in de koffer vind ik hem veel te groot…
ruimte is heilig sinds je maar 1 koffer per persoon mag mee zeulen.
Elora’s Trunki koffer opofferen is ook geen optie.
Maar even kijken wat we allemaal mee willen nemen in het vliegtuig zelf en
misschien valt het hartstikke mee… laten we het hopen.
Het is allemaal wat chaotischer dit jaar. We zijn
druk met van alles en nog wat bezig. Ik heb het erg druk met mijn schrijven.
Het liefst zou ik mijn novella nog voor ons vertrek uitbrengen, maar of me dat
gaat lukken, dat weet ik nog niet. Ik ben er hard mee bezig in ieder geval.
Momenteel zit ik in de edit fase, wat nou niet bepaald mijn favoriete fase is.
Het hoort er allemaal bij… nog 30 dagen *zwijmel* dan kan ik alles los laten.
